10 dagen mediteren in een Vipassana centrum
Ik heb het overleefd! Het is alweer anderhalve week terug dat ik teruggekomen ben uit Mont Soleil (Zwitserland), waar ik 10 dagen Vipassana heb beoefend in een meditatiecentrum. Velen van jullie vroegen zich af hoe het mij is bevallen. Ik moest het allemaal even laten bezinken, maar hier is 'ie dan eindelijk, de blogpost over mijn Vipassana ervaring!
Om op de plaats van bestemming te komen moest ik iets meer als drie uur reizen. Eenmaal daar aangekomen mocht iedereen nog even met elkaar kletsen en kregen we een kluisje waarin we onze waardevolle en/of verboden spullen in konden stoppen. Bye bye geliefd mobieltje.. 10 dagen lang zonder internet, hoe zou me dat afgaan?
Een paar uur later, nadat velen met elkaar kennis hadden gemaakt, hoorden we een gong. Tijd om 9 dagen lang stil te zijn (de 10e dag mag je weer praten zodat je niet in ene een shock krijgt als je weer naar huis gaat). Overigens konden we wel met de vrouwelijke manager of met de lerares praten als we vragen hadden. De manager konden we benaderen als we praktische vragen hadden en de lerares over de Vipassana meditatie tijdens bepaalde uren.
Alles werd vooraf uitgelegd en op de muren konden we het nog eens nalezen. Het werd allemaal erg duidelijk aangegeven, wat erg fijn was aangezien we niet mochten praten. In het begin vond ik het heerlijk om stil te zijn. Normaal ben ik eigenlijk ook best stil en voel ik soms een druk om te praten. Maar ik zeg iets als ik me daartoe beweegt voel en anders niet. Soms kan ik ook de oren van iemand's hoofd praten als ik een klik met diegene heb. Na een tijdje ging het kriebelen en wilde ik soms over kleine dingetjes praten. Maar nee, ik heb me goed in weten te houden. Wat mee hielp was dat de anderen ook heel serieus aan het 'werk' waren. Ze hielden zich allen (volgens mij) netjes aan de regels.
En dat waren stricte regels. Voordat het allemaal begon werd iedereen daar nogmaals op geattendeerd en werd er gevraagd of we bereid waren om ons hier 10 dagen aan te houden. Zo mocht je bijvoorbeeld: geen levende wezens doden (zelfs geen ini-mini vliegje), niet stelen, niet liegen en moest je je onthouden van seksuele activiteiten en bedwelmende middelen. De mannen en vrouwen werden overigens gescheiden van elkaar en je mocht elkaar (ook mannen of vrouwen onder elkaar) niet aanraken, geen oogcontact maken en niet op een non-verbale manier met elkaar communiceren. 'No touch, no talk, no eyecontact', zou Cesar Millan (van The Dog Whisperer) zeggen. De reden van dit alles is dat je dan gemakkelijker met je aandacht naar binnen kan gaan.
Tijdens ons verblijf werd er goed voor ons gezorgd. Er waren oud studenten die ervoor zorgden dat we lekker konden eten. En dat was fijn! Het enige waar ik me op hoefde te concentreren was de Vipassana meditatie en ik moet zeggen dat het me allemaal is meegevallen. Zelfs 10 uur per dag mediteren! De tijd vloog soms voorbij! Met de nadruk op soms want ik had ook momenten waarop ik alleen maar aan het denken of visualiseren was en het viel me op dat deze gedachten zich afspeelde in de toekomst of in het verleden. De kunst is dan om dat op te merken en je aandacht weer te richten op het hier en nu en op je lichaamssensaties.
Vooraf had ik trouwens niet geoefend of me een andere manier voorbereid. Ik moet zeggen dat ik eigenlijk bijna nooit mediteerde, ondanks dat ik ervan overtuigd was dat het goed voor me zou zijn. Ik wist ook niet precies hoe ik het moest doen. In stilte zitten en proberen om aan niets te denken, daar staat mediteren om bekend toch? Maar hoe stop je met denken? Nu weet ik dus dat het helemaal niet mogelijk is om te stoppen met denken. Whatever you resist, persists. Je kan het alleen maar opmerken (zonder de gedachten of beelden te beoordelen als goed of slecht) en je weer focussen op je lichaamssensaties. Om comfortabel te zitten had ik trouwens 3 meditatiekussens, 4 normale kussentjes en 2 dekens. Ik had me helemaal ingepakt en sommige mensen hadden zelfs nog meer. Erg grappig om te zien.
Dit was het tijdsschema:
04:00 Gong, opstaan
04:30 - 06:30 Meditatie in de zaal of op de kamer
06:30 - 08:00 Ontbijt en rustpauze
08:00 - 09:00 Groepsmeditatie in de zaal
09:00 - 11:00 Meditatie in de zaal of op de kamer
11:00 - 12:00 Middagseten
12:00 - 13:00 Rustpauze, gelegenheid om vragen te stellen aan de leraar
13:00 - 14:30 Meditatie in de zaal of op de kamer
14:30 - 15:30 Groepsmeditatie in de zaal
15:30 - 17:00 Meditatie in de zaal of op de kamer
17:00 - 18:00 Theepauze en fruit eten
18:00 - 19:00 Groepsmeditatie in de zaal
19:00 - 20:30 Lezing van G.N. Goenka (deze kan je trouwens ook zien op YouTube)
20:30 - 21:00 Gelegenheid om vragen te stellen in de zaal
21:30 Bedtijd. Lichten uit
Oftewel: eat, sleep, meditate, repeat!
Wat trouwens erg fijn is, is dat de Vipassana meditatie stap voor stap onderwezen wordt. Elke dag werd er een nieuwe stap toegevoegd. We begonnen met een techniek om de geest scherper te maken op het waarnemen van lichaamssensaties. Je focust je de hele tijd op je neus en observeert deze - hoe de adem naar binnen en naar buiten gaat en eventuele andere dingen die je voelt zoals: kriebeltjes, pijn, kloppen, licht, zwaar, warmte, kou, etc. Alles mag zijn zoals het is. Als je niets of pijn voelt is dat ook okƩ. Het enige dat je doet is observeren. Gedachten komen en gaan en je focust je weer op je neus. En er werd gezegd dat pijn het teken was dat je lichaam dingen aan het verwerken was, dus ik dacht 'bring it on!'. De volgende stap is het focussen op een kleiner gedeelte van de neus. De volgende dag begin je met het scannen van je lichaam van top tot teen. Daarna moet je stil blijven zitten en ga je ook van je tenen naar je hoofd. En op de een na laatste dag probeer je ook te voelen of de lichaamssensaties vloeiend in elkaar over kunnen gaan. Tot slot ga je op de laatste dag na elke meditatie 5 minuten visualiseren en je liefde, of iets dergelijks, uitstralen. Ik voel (nog) niets, maar probeer wel positieve wensen het Universum in te zenden. Mijn wensen voor alle levende wezens. It can't hurt to think positive thoughts, right?
Er werd gezegd dat de meeste mensen dag 2 en 6 zwaar vinden, maar ik vond vooral dag 5 en 7 'zwaar'. Op die dagen had ik een paar momenten waarop ik klaar was met al dat gemediteer. Ik had last van obstipatie (waarschijnlijk too much info, haha) en mijn buik maakte de hele tijd geluiden. Schandelijk vond ik het. Op de vijfde dag ben ik toen uit de meditatiezaal gelopen en werd ik teruggehaald door de manager. Huilen moest ik, huilen! Maar ik huil sowieso snel ;). Op dag 7 dacht ik 'fuck it, ik blijf hier no matter what!' en probeerde ik te observeren wat ik nou eigenlijk precies voelde.. en in ene verdwenen de geluiden en de druk in m'n buik. Heel gek, maar dat is ook Ć©Ć©n van de dingen die ik geleerd heb. Alles komt (op) en gaat. Niets is voor eeuwig. Daarom is het ook belangrijk om geen afkeer of verlangen te hebben, dat is volgens Vipassana overigens de reden dat mensen zich zo ongelukkig voelen.
Het was echt een onvergetelijke ervaring! Op de terugweg naar 'huis' (Schloss Glarisegg) heb ik nog met twee vrouwen erover lopen kletsen in de trein en eenmaal 'thuis' aangekomen was het back to reality. Nu zou ik het zelf moeten doen: 2 uur per dag mediteren, anders behoud je de resultaten niet. In Schloss Glarisegg hebben ze een speciaal stiltehuis waar sommigen mediteren en daar heb ik de afgelopen tijd tweemaal per dag gemediteerd. De eerste keer dat ik op weg was naar het stiltehuis kwam ik toevallig een vrouw tegen die ook Vipassana gedaan heeft en tweemaal per dag daar mediteert. De eerste paar dagen heb ik afspraken met haar gemaakt en indien mogelijk met haar gemediteerd en nu ga ik gewoon zelf. 's Morgens net nadat ik wakker geworden ben, zodat ik nog niet helemaal besef dat ik 1 uur aan het mediteren ben en 's avonds rond een uur of 6. En vergeleken met 10 uur per dag mediteren is twee uur natuurlijk a piece of cake. Het enige dat het lastig maakt is het hedendaagse leventje. Er is niemand meer die lekker voor me kookt en ik heb nu weer bepaalde verplichtingen die ik elke dag na moet komen of bepaalde leuke dingen op de planning staan. Op dit moment vind ik het nog makkelijk om tijd vrij te houden, maar hoe zal dat zijn als ik in december 3 maanden ga reizen? Ach ja, dat is dan maar iets wat ik later zal zien. 17 november vlieg ik weer naar Nederland en tot die tijd wil ik in ieder geval proberen om twee keer per dag te mediteren!
Denk je dat het iets voor jou is en zou je ook 10-dagen Vipassana uit willen proberen?
Probeer het dan uit zou ik zeggen! En bedenk je ook: wat is 10 dagen op een mensenleven?
Je betaald trouwens NIETS! maar onthoud, het is niet een of ander vakantieoord. De Vipassana centra zijn op donatie gebaseerd en oude studenten kunnen ervoor kiezen om te serveren. Dit wil ik ooit ook doen.
Je kan op de website kijken voor meer info. In Belgiƫ vind je het dichtsbijzijnde Vipassana centrum. En wees er op tijd bij want alles is zeer snel volgeboekt. Ik heb zeker drie maanden van tevoren mezelf ingeschreven.
Als je nog vragen hebt, stel ze dan gerust onder in de comments en dan beantwoord ik ze graag!
